Yes! We konden en mochten weer genieten van een heerlijk Mini Afkamp weekend! Door alle Covid perikelen kon dit legendarische weekend voorgaande jaren helaas niet doorgaan. Welnu, Mini afkamp is terug, en hoe! Een klein verslag…

Dag 1, aankomst dag

Vanuit 010 vertrokken op vrijdag 23 juni meerdere auto’s richting het pittoreske Evertsoord. Met meer dan 60 kinderen en 20 begeleiders was het een aardige karavaan die richting het Zuiden vertrok. Een rit die normaliter zo’n 1 ½ uur moet duren werd ons door Rijkwaterstaat en het Nederlandse verkeer aangeboden met een verdubbeling (file!). Bij aankomst en het zien van ons mooie kamphuis was de file ellende direct vergeten. Wat een heerlijke plek! Een supergroot speel terrein met volleybalnet, tafeltennis tafels, schommels en plenty gras voor meerdere voetbalpartijen en andere sporten. Aangrenzend aan het terrein een mooi groot en afgesloten bos waar de kinderen ook heerlijk hun gang konden gaan. Na het kiezen van een slaapplaats en het opmaken van de bedden konden we aanschuiven voor het avondmaal. Het was één grote gezellige bende in de Mess. Na het avondmaal hadden de kinderen de taak om hun eigen bord en bestek schoon te maken. De begeleiders waren onder de indruk dat dit zonder morren goed werd opgepakt. Er ontstond gelukkig geen paniek door afwezigheid van een vaatwasser! Na het avondmaal hadden de kinderen nog wat tijd om lekker buiten te spelen. Het medische team toonde hier haar waarde daar sommige kinderen de clash met zoveel natuur niet aankonden. Bij het intreden van de eerste schemering begon het avondspel/dierengeluidenspel! Nadat de begeleiders zich goed hadden uitgedost (opblaasdino ’s, maskers, koeienpakken, etc., het leek de soundmix show wel) en een mooie verstop plek hadden gevonden in het bos, mochten de kinderen in groepen de dieren gaan zoeken. Hilariteit alom en soms ook wel een beetje spannend voor sommige kinderen. Toen werd het tijd om zich klaar te maken voor het slapen/de nacht… Slapen lukte natuurlijk voor geen meter, de kinderen nog vol adrenaline en er moest natuurlijk nog worden "overlopen”. Het werd pas laat in de nacht rustig mede dankzij de hulp van sommige begeleidende ouders die als volleerde deurwachters de boel in het gareel probeerden te krijgen en te houden.